Voor 1203 was deze plek een leengoed van de graaf van Sint-Oedenrode. In de late middeleeuwen krijgt het de naam Valgaten. In 1589 komt dit leengoed in het bezit van de familie Goyart van Eyck. Goyart bouwt hier ’t Oude Slot van Zeelst. Zijn achterkleinzoon draagt het leengoed in 1688 (wegens grote schulden), over aan advocaat Melchior Doncquers. Die is daarmee de laatste leenman van Valgaten.
In 1698 koopt Adriana Cecilia van Eyck het volledige goed. Bij de verkoop omschrijft men het als “een seer plaijsant adellijck huis met sijn graften ende ophalende bruggen”.
Op 14 december 1819 koopt Wilhelmus Keijzers het oude adellijk goed, inclusief enkele percelen, voor 3.180 gulden. Rond 1825 sloopt hij het in verval geraakte Adellijck Huys, dempt hij de gracht gedeeltelijk en bouwt hij een fraaie landhoeve met het sloopmateriaal. In 1946 is het overgebleven deel van de gracht gedempt met puin, afkomstig van panden die in WO II zijn gebombardeerd.
In 1964 verkoopt familie Van den Boomen (erfgenamen van de familie Keijzers) de historische hoeve aan de gemeente Veldhoven In hetzelfde jaar begint een opgraving naar overblijfselen van het oude Adellijck Huys. De gracht wordt leeggehaald en de vondsten uit de gracht worden gedetermineerd en tentoongesteld in het bakhuis van boerderij ’t Slot. Hiermee wordt een aanzet gegeven voor het huidige museum. Op 21 november 1966 krijgt de boerderij de status van ‘beschermd Rijksmonument’. In 1967 wordt de gracht uitgegraven en in ere hersteld. Op 30 november 1974 wordt Gemeentemuseum ‘t Oude Slot feestelijk geopend door burgemeester Gerard Elsen. Sinds 7 september 1998 is het museum verzelfstandigd en wordt het beheerd door Stichting Museum ‘t Oude Slot.
